Ríkisstjórn Ísraels samþykkti nýlega að leggja fyrir þingið lagafrumvarp þar sem þess verður krafist af öllum íbúum Ísraels, að núverandi íbúum af gyðingastofni undanskildum, að þeir vinni hollustueið við „lýðræðislega gyðingaríkið Ísrael“. Þeir sem neita að sverja hollustu við þetta ríki eiga á hættu að verða burtrækir þótt þeir séu í dag löglegir íbúar ríkisins og fæddir þar. Lagafrumvarpinu er ætlað að gera yfirvöldum auðveldar að flytja burt þá íbúa af arabakyni sem berjast gegn kúguninni sem þeir eru beittir. Reyndar eru Lieberman utanríkisráðherra og skoðanabræður hans ákveðnir í að gera alla araba landræka. En það er ekki framkvæmanlegt eins og mál standa í dag, því ætla þeir að nota þessi væntanlegu lög sem áfanga í stærri áætlun.
En þetta lagafrumvarp er ekki það eina sem sýnir okkur á hvaða braut Ísrael er í dag. Nú liggur einnig fyrir frumvarp sem er lagt er fram til að hnekkja hæstaréttardómi sem kvað á um að allir íbúar Ísrael hefðu rétt til þess að búa þar sem þeir kjósa sjálfir. Nú er það svo að 68% allra bæja og borga í Ísrael eru eingöngu byggð gyðingum og það eru aðeins nokkrar borgir sem eru að uppruna palestínskar þar sem bæði arabar og gyðingar búa. Þegar hæstiréttur landsins dæmdi það ólöglegt að aðgreina íbúa eftir uppruna þá brugðust bæjarstjórar gyðingabyggða fljótt við. Þeir samþykktu staðbundnar reglur sem kváðu á um að íbúar skuli sverja „hugmyndum zíonismans“ eið – nokkuð sem arabískir Ísraelar gera aldrei og yrðu þeir því útilokaðir frá búsetu. Og nú skal setja lög sem fullkomna verkið og banna alfarið búsetu Ísraela sem ekki eru gyðingar í stærstum hluta landsins.
Íbúafjöldi Ísraels er í dag 7,2 milljónir og þar af eru 1,4 milljónir sem eru ekki gyðingar, aðallega arabar sem eru afkomendur þeirra frumbyggja landsins sem ekki voru hraktir burtu við stofnun Ísraels 1948. Þessi lagafrumvörp eru liður í þróun sem sýnir æ betur hvers eðlis hið zíoniska Ísrael er og að zíonisminn sjálfur er stefna sem byggir á kynþáttahyggju. Zíonisminn er því ósamrýmanlegur lýðræði og Ísrael getur því ekki talist lýðræðisríki nema að forminu til. Innihaldið er meir og meir að þróast frá lýðræði og fasísk stefna vex fram á sífellt fleiri sviðum.
Það er ótrúlegt, en því miður satt, að slík þróun skuli gerast í ríki sem á tilveru sína því að þakka að umheimurinn sýndi fórnarlömbum þýska fasismans þá miklu velvild að leyfa þeim að setjast að í Palestínu. Landi sem þá þegar var byggt öðru fólki sem á þar rætur sem ná lengra en sagan kann frá að greina.
Það er fleira sem sýnir hversu langt Ísrael getur þróast frá nútímaríki yfir í andlýðræðislegt samfélag. Trúarofstæki er mjög áberandi í landinu og áhrif þess vaxa jafnt og þétt innan hersins og í þinginu. Þekktir Rabbíar sem eiga sér marga áhangendur hafa birt yfirlýsingar sem lýsa kynþáttahyggjunni sem býr í Zíonismanum. Rabbíinn Ovadia Yosef lýsti því yfir að „goyim (þýð: aðrir en gyðingar) fæð[i]st eingöngu til þess að þjóna okkur. Ef þeir þjón[i] ekki Ísraelum eig[i] þeir engan stað í veröldinni“. Aðrir rabbíar, bæði í Ísrael og Bandaríkjunum hafa m.a. sagt um araba að það sé réttlætanlegt að „eyðileggja helgistaði þeirra. Drepa karla, konur, börn og fénað“. Í Ísrael rísa nú ýmsar zíoniskar hreyfingar sem birta fasíska afstöðu sína með árásum á þorp araba innan Ísrael og á herteknu svæðunum ganga landtökumenn um með vopn og eyðileggja bænahús og akra Palestínumanna. Þessir hryðjuverkamenn njóta aðstoðar og verndar ísraelska hersins og fá sérstaka búsetustyrki frá ríkinu.
Innan Ísrael hefur ýmist fjölmiðlafólk bent á að vöxtur kynþáttahyggjunnar í Ísrael og aukin kúgun gagnvart arabíska minnihlutanum geti reynst gyðingum skeinuhætt. Það er ekki langt síðan að kynþáttaofsóknir gagnvart gyðingum voru algengar í mörgum löndum. Framferði fasískra afla á þingi og í þjóðlífi Ísraels getur orðið til þess að gyðingar í öðrum löndum geti sjálfir uppskorið ofsóknir þeirra sem nýta öll tækifæri til þess að fá útrás fyrir kynþáttahatur.
Birtist í Frjáls Palestína.
