„Hryðjuverkaríkið Ísrael er orðið alvarlegt vandamál og á eftir að versna … Ógnanir eru nefnilega eina umgengnisvenjan, sem Ísraelsríki kann.“
Þessi orð skrifaði Jónas Kristjánsson ritstjóri árið 1988.
Atburðir síðustu daga sýna að orð ritstjórans hafa staðist tímans tönn.
Í sautján ár hafa Gazabúar búið í herkví Ísraelshers, á þessu tímabili hefur her Ísraels gert fjölmargar árásir á innilokaða íbúa Gazastrandarinnar og drepið þúsundir og sært tugþúsundir.
Á Gaza, sem er að stærð um 1/3 Reykjanesskagans, búa tvær milljónir Palestínumanna, um helmingur þeirra eru börn undir átján ára aldri, börn sem aldrei hafa upplifað frið en búa við stöðugar ógnir frá Ísrael.
Frá árinu 2000 hefur Ísraelsher drepið 2.225 palestínsk börn, þar af 556 árið 2014 og 29 það sem af er þessu ári.
Barnamorð Ísraels eru gerð í skjóli frá helstu ríkjum Vesturlanda sem veita bæði fé til hernaðar og vernd frá refsiaðgerðum.
„Morðárás sem einn af öflugustu herjum samtímans gerir á innilokað og vopnlaust fólk er ekki deila eða átök.“
Ríkisútvarpið segir okkur að þarna séu átök milli „deiluaðila“. Morðárás sem einn af öflugustu herjum samtímans gerir á innilokað og vopnlaust fólk er ekki deila eða átök – barnamorðin eru ekki deila eða átök – þetta eru morð – barnamorð.
Stefanie Fox, framkvæmdastjóri friðarsamtaka gyðinga (Jewish Voice for Peace), skrifar: „Hin hömlulausa grimmd gegn Palestínumönnum af hálfu ísraelska hersins – með fjármögnun, stuðningi og vörnum bandarískra stjórnvalda – er skelfileg í grimmd sinni og ómannúð. Palestínumenn búa við kúgun Ísraelsmanna alla daga ársins.
Og þegar her Ísraela gerir loftárásir á Gaza getur enginn sloppið, enginn getur flúið í öruggt skjól.“
Ríkisstjórn Íslands og utanríkisráðherra hljóta að fordæma þessar árásir Ísraels á Palestínu – ríki sem Ísland hefur viðurkennt.
Birtist fyrst í Fréttablaðinu.
