Stefán Einar í „sátt og samlyndi“

Stefán Einar Stefánsson blaðamaður hjá Morgunblaðinu fer mikinn í viðtölum við stjórnmálamenn ofl. aðila sem hann fær til sín í þáttinn Spursmál. Töluverð umræða hefur skapast um framkomu hans við viðmælendur og þykir mörgum hann vera dóni.

Sjálfsánægjan og trú á eigin visku er áberandi í framkomu Stefáns. Í nýlegu viðtali við Bjarna Benediktssson forsætisráðherra sýndi að hann umgengst málefnin með sérstakri djörfung. Stefán brá upp mynd fyrir Bjarna og sagði:

„Mig langar til að varpa upp hérna mynd fyrir þig. Ég ræddi í síðustu viku um mann sem hefur tengsl við Islamic Jihad. Þetta er mynd sem er tekin 14. júní 2022 í Khan Yunis-flóttamannabúðunum. Þarna sést í mann sem heitir Fuad al Navaja, sá fjórði til vinstri. Hann er staddur hér á Íslandi og búinn að vera í rúmt ár. Þá var ár liðið frá því að hann tók þátt í þessum mótmælum. Neðst á myndinni sést hvað stendur á skiltinu, „The explosion is imminent“, og við vitum í dag hver vísunin þar var. Það var í voðaverkin og fjöldamorðin 7. október 2023. Þessi maður er hér í okkar boði eins og maðurinn með tengslin við Islamic Jihad. Þið hafið ekki nokkra einustu stjórn á landamærunum.“

Stefán segir beinlínis að textinn frá 14. júní 2022 um að „sprengingin sé yfirvofandi“ vísi til aðgerða Hamas 7. október 2023, sextán mánuðum síðar. Árás Hamas var háleynileg og ekki einu sinni á vitorði allra í forystu samtakanna skv. fjölmiðlum og kom leyniþjónustu og her Ísraels í opna skjöldu. Það er því ekki verið að vísa til 7. október, engin þeirra sem sést á myndinni hafði minnstu hugmynd um áætlanir Hamas.

Textinn segir okkur að fólkið á myndinni telur að hungur og skortur á lífsnauðsynjum til handa börnum á Gaza leiði til uppreisnar – líkt og gerðist áður í Intifada-uppreisnunum 1987 og 2000. Stefán dregur hér ályktun sem er augljós lygi og hentar því honum í andstöðu hans gegn baráttu Palestínumanna fyrir friði og frelsi.

Annað dæmi um hið brenglaða hugafar Stefáns er umfjöllun hans og áróður fyrir sölu á vínum sem ísraelskir landræningjar rækta á stolnu landi á Vesturbakkanum. Í grein í Morgunblaðinu 6. maí 2021 skrifar Stefán Einar: „uppbygging víngerðar í Ísrael hefur fært auðsæld til gyðinga og múslima sem þar starfa hlið við hlið í sátt og samlyndi“. Og ennfremur: „Þar starfa gyðingar og Palestínumenn hlið við hlið. Hagsmunir þeirra eru samofnir.“

Vanþekking Stefáns Einars er örugglega á mörgum sviðum og blasir ekki alltaf við lesendum. En hér bregst honum bogalistin þegar hann uppmálar þetta ljúfa ástand sem ríkir, þar sem víngerðarmenn „starfa hlið við hlið í sátt og samlyndi“. Nú er það svo að víngerð gyðinga hlýtir trúarlegum gildum, það eru eingöngu gyðingar sem mega starfa við víngerð þeirra. Að öðrum kosti er vínið ekki „kosher“, þ.e. ekki drykkjarhæft fyrir gyðinga. Og það er ekki allt, ef „goy“, þ.e. sá sem er ekki gyðingur, snertir víntunnuna sem geymir vínið verður það ódrykkjahæft fyrir gyðinga og því skal hellt niður.

Þótt Stefán Einar sé sjálfur víninnflytjandi og hefur skrifað lofgreinar um ísraelsk vín frá landræningjabyggðunum á Vesturbakkanum, þá er hann fáfróður eins og sjá má.

Annað atriði í umfjöllun Stefáns Einars sýnir hversu brenglað hugarfar ríkir í kolli hans. Hann segir landræningjana og þá sem landinu er stolið frá starfa „í sátt og samlyndi“ og að „hagsmunir þeirra eru samofnir.“ Hagsmunir þrælaeigendanna í Suðurríkjum Bandaríkjanna og þrælanna sem þeir kúguðu voru auðvitað samofnir – eða hvað?

Birtist fyrst á Facebook.

Höfundur

  • Hjálmtýr Heiðdal

    Höfundur er kvikmyndagerðarmaður, formaður Félagsins Ísland – Palestína og höfundur bókarinnar Íslandsstræti í Jerúsalem.

Scroll to Top