Enn eitt slæmt árið í sögu palestínsku þjóðarinnar líður senn á enda og þörf er á einbeitni til að sjá eitthvað jákvætt og að halda vonarneistanum lifandi.
Í lok síðasta árs, þriðja í jólum, hóf Ísraelsher grimmilegar árásir úr lofti, af landi og af sjó á íbúðabyggðir, skóla, sjúkrahús og aðrar opinberar byggingar. Lokað var fyrir aðgang að neysluvatni og eldsneyti. Auk háþróaðra stýriflauga voru notaðar sprengjur af ýmsum gerðum. Þar á meðal risasprengjur, DIME sprengjur og fosfór-íkveikjusprengjur, sem líkjast napalmi og var þeim meðal annars varpað á skóla. Ísraelsstjórn linnti ekki látunum fyrr en að rúmum þrem vikum liðnum og þá höfðu fleiri en 1400 manns verið drepnir, langflestir óbreyttir borgarar og þar af 414 börn.
Goldstone-skýrslan um stríðsglæpi
Mannréttindaráð Sameinuðu þjóðanna setti á laggirnar rannsóknarnefnd til að fara ofan í ásakanir um stríðsglæpi Ísraelsstjórnar og hers. Til forystu var valinn dómari frá Suður-Afríku, Richard Goldstone, sem er gyðingur, mikill stuðningsmaður Ísraels og yfirlýstur síonisti. Engu að síður snerist Ísraelsstjórn öndverð gegn rannsókninni og gekk svo langt að neita að hleypa nefndinni inn í landið. Fór þá svo að Goldstone og félagar leituðu til Egyptalands og fengu að fara inn til Gaza í gegnum landamærabæinn Rafah.
Enda þótt viss tortryggni væri til staðar í fyrstu gagnvart Goldstone fór svo að stjórnvöldin á Gaza, undir forystu Hamas-samtakanna, tóku vel á móti nefndinni og veittu henni fulla samvinnu.
Niðurstöður skýrslunnar eru þær að Ísraelsstjórn og her séu sek um stríðsglæpi gegn íbúum Gaza. Vopnuðu andspyrnuhóparnir, þar á meðal þeir sem tengdir eru Fatah og Hamas, eru einnig sakaðir um stríðsglæpi fyrir að hafa beint flaugum sínum að íbúðabyggðum. Alls 13 Ísraelsmenn féllu á þessum þremur vikum, þar af 10 hermenn.
Bandaríkjastjórn vill breiða yfir stríðsglæpi
Mannréttindaráð Sameinuðu þjóðanna og Allsherjarþingið hafa fjallað um skýrsluna og samþykkt hana og nú mun hún fara fyrir Öryggisráðið. Ætlast er til þess í skýrslunni að Ísraelsstjórn og stjórn völd á Gaza fylgi henni eftir með því að efna til sjálfstæðra rannsókna á þess um kærumálum. Stjórnvöld á Gaza hafa þegar ákveðið að verða við því, en ísraelska ríkisstjórnin hefur lítið gert annað en að mótmæla hástöfum og byrjuðu raunar á því áður en skýrslan varð til. Bandaríkjastjórn hagar sér eins, og nú hefur Bandaríkjaþing fordæmt skýrsluna!
Fyrirfram má gefa sér að Bandaríkjastjórn muni beita neitunarvaldi í Öryggisráðinu gegn sérhverri tillögu um afgreiðslu á Goldstone-skýrslunni, einkum og sér í lagi ef slík afgreiðsla felur í sér skuldbindingar um aðgerðir. Til greina koma refsiaðgerðir og einnig að draga ábyrga aðila fyrir stríðsglæpadómstól.
Það var ekki uppörvandi að verða vitni að hjásetu Noregs við afgreiðslu málsins hjá Mannréttindaráðinu. Norðmenn vilja greinilega líta á sig sem hlutlausan málamiðlara eftir að hafa gegnt mikilvægu hlutverki í Oslóar-samkomulaginu 1993. Reynsla Palestínumanna af því er sú að betur hefði verið heima setið. Ástandið hefur stórlega versnað síðan þá.
Berlínarmúrinn og Vesturbakkinn
Í þessum mánuði hefur þess verið minnst að 20 ár eru liðin frá falli Berlínarmúrsins. Þeim atburði hefur eðlilega verið fagnað um allan heim, en ekki er laust við tómahljóð í þeim fögnuði þegar þagað er yfir aðskilnaðarmúrnum í Palestínu sem er allt að þrisvar sinnum hærri og miklu lengri og stærri en Berlínarmúrinn nokkru sinni var.
Ísraelsstjórn heldur áfram að lengja og stækka múrinn, þrátt fyrir úrskurð alþjóðadómstólsins í Haag í júlí 2004. Þá var múrinn dæmdur ólögmætur, Ísraelsstjórn gert að rífa hann og bæta Palestínumönnum það tjón sem múrinn hefur valdið. Ísraelsstjórn hefur í engu hlítt dómnum, og lætur sem hún sé hafin yfir lög og rétt.
Aðskilnaðarmúrinn er reistur á landi Palestínumanna en fylgir ekki landamærum nema þar sem engar landtökubyggðir eru. Annars er verið að innlima stór svæði Vesturbakkans í Ísrael. Með byggingu hans eru Palestínumenn lokaðir inni, lokaðir hver frá öðrum, lokaðir frá sínu ræktarlandi, lokaðir frá ættingjum og vinum, lokaðir frá sjúkrahúsum og skólum. Síðan ræðst herinn inn á þessi innilokuðu svæði, drepur fólk og fangelsar. Landtökuliðið gengur oft enn lengra í árásum á palestínsku íbúana í skjóli hersins. Smám saman er byggðum á Vesturbakkanum breytt í útrýmingarbúðir eins og búið er að gera við Gaza-svæðið.
Það er ekki á valdi Palestínumanna að rífa múrinn. Það hvílir á hverri einustu aðildarþjóð Sameinuðu þjóðanna að knýja á Ísraelsstjórn að fara að alþjóðalögum. Ísland er ekki undanskilið í þeim efnum. Það þarf sameiginlegt átak í öllum löndum til að brjóta ísraelsku að skilnaðarstefnuna á bak aftur, rétt eins og gert var gagnvart Suður-Afríku.
Á meðan við fögnum falli Berlínarmúrsins skulum við minnast þess að annar múr, ekki síður óhugnanlegur, er veruleiki sem blasir við íbúum Vesturbakkans og Jerúsalem.
Rjúfum einangrun Gaza – samband við Hamas
Félagið Ísland-Palestínu á sér ekki minna hlutverk en það átti við stofnun þess fyrir 22 árum og fjölþætt verkefni kalla á krafta félagsmanna sem fjölgað hefur nærri sexfalt frá fyrstu árunum. Félagið ætlar sér að halda áfram að kynna málstað réttlætis og friðar milli Ísraels og Palestínu. Haldið verður áfram að senda sjálfboðaliða til herteknu svæðanna og styðja hjálparstarf með framlagi úr Neyðarsöfnun félagsins.
Verkefni dagsins er að knýja á, að íslensk stjórnvöld leggi sitt af mörkum til að rjúfa einangrun íbúa Gaza-svæðisins og taki upp samband við stjórnvöldin á Gaza sem eru undir forystu Hamas-samtakanna. Jimmy Cart er fyrrum Bandaríkjaforseti, Tutu biskup í Suður-Afríku og fjöldi annarra friðarverðlaunahafa Nóbels hafa lagt áherslu á þetta.
Ef minnsta von á að vera um frið og þótt ekki væri nema að raunverulegar friðarviðræður hæfust, þá verða helstu fylkingar Palestínumanna að leysa sín deilumál. Með því að neita að viðurkenna annan aðilann og hlíta valdboði Ísraels og Bandaríkjastjórnar um einangrun Hamas-samtakanna og Gazasvæðisins er verið að útiloka möguleika á friði. Þess utan er verið að forsmá niðurstöður lýðræðislegra kosninga og þar með sjálfsákvörðunarrétt palestínsku þjóðarinnar.
Birtist í Frjáls Palestína.
