Tímalína – Saga Palestínu

Eftirfarandi tímalína í sögu Palestínu spannar meira en tvær aldir til að útskýra hina örlagaríku atburðarás sem leiddi til stofnunar gyðingaríkis í Palestínu. Gyðingaríkið var stofnað í maí 1948 og hlaut heitið Ísrael. Ísraelsríki byggir á aðskilnaðarstefnu þar sem enginn getur orðið fullgildur þjóðfélagsþegn í ríkinu nema að vera gyðingur. Aðrir íbúar ríkisins þurfa að sætta sig við að vera þriðja flokks þjóðfélagsþegnar með talsvert minni og ótryggari réttindi vegna kynþáttar og trúar þeirra. Þetta stríðir alfarið gegn mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna.

1799-1946

Breska umboðið (e. British Mandate) fyrir Palestínu, frá 1917 til 1948, lagði grunninn að því að ríki gyðinga í Palestínu yrði að veruleika samkvæmt óskum síonista. Fallandi heimsveldi Breta ákveður að stofna nýlendu í Palestínu fyrir Evrópska gyðinga á landi sem þegar var byggt af frumbyggjum Palestínu og hafði verið það í þúsundir ára. Í umboði Breta verður Palestína, að hluta, nýlenda fyrir síonista frá Evrópu sem hyggja á enn frekara landrán og Bretland missir að lokum tökin á nýlenduverkefni sínu.

1799Napóleon Bonaparte býður gyðingum Palestínu sem heimaland.
1878Nýlendan Petach Tikva stofnuð af Haredi gyðingum frá Evrópu og fjármögnuð af franska baróninum Edmond de Rothschild lávarði sem tilheyrir hinni auðugu Rothschild bankafjölskyldu með starfsemi í Vín í Austurríki, London í Bretlandi, París í Frakklandi, Napólí á Ítalíu og Frankfurt í Þýskalandi.
1882Stór landnemabyggð síonista, Rishon le Zion, er stofnuð í Palestínu.
1885Hugtakið „Síonismi“ er fyrst búið til.
1896Theodor Herzl, austurrískur-ungverskur blaðamaður og rithöfundur, gefur út bæklinginn „Der Judenstaat“ þar sem hann kallar eftir stofnun gyðingaríkis.
1897Fyrsta síonistaþingið er haldið í Basel í Sviss, fyrstu samtök síonista stofnuð og Basel-áætlunin er samþykkt, sem kallaði á landrán gyðinga í Palestínu.
1907Leiðtogi síonista, Chaim Weizmann, heimsækir Palestínu í fyrsta sinn.
1908Palestínski rithöfundurinn Najib Nassar gefur út dagblaðið Al-Karmel gegn nýlendu síonista.
1915Breski stjórnarþingmaðurinn og síonistinn Herbert Samuel skrifar um framtíð Palestínu, leynilegt minnisblað þar sem hann skorar á samstarfsmenn sína í ríkisstjórninni að styðja landrán síonista í Palestínu.
1916Sykes-Picot leynisamningur er undirritaður, sem mun skipta Miðausturlöndum á milli Frakka og Breta eftir fall Ottómanveldisins.
1917Balfour yfirlýsingin er útbúin af stjórnvöldum í Bretlandi sem gefur loforð um „heimaland gyðinga“ á landi sem þegar í eigu frumbyggja Palestínu. Yfirlýsingin er stíluð á fulltrúa Rothschild bankafjölskyldunnar í Bretlandi og þau beðin um að koma henni áfram til samtaka síonistanna.
1919King-Crane nefndin (eingöngu fulltrúar bandaríkjanna) í Washington kemur saman til að ræða framtíð Palestínu.
1922Þjóðabandalagið samþykkir Breska umboðið og tilgang þess að koma á fót heimalandi gyðinga í Palestínu sem lagði grunninn að það yrði að veruleika.
1929Al-Buraq uppreisnin á sér stað, fyrstu fjöldamótmælin gegn auknum innflutningi gyðinga til Palestínu.
1933Fjöldamótmæli gegn fjölgun innflytjenda gyðinga til Palestínu.
1935Izz Ad-Din Al-Qassam, byltingarleiðtogi í Palestínu, er drepinn af Breskum hersveitum.
1936Sex mánaða langt allsherjarverkfall fer fram í Palestínu til að mótmæla innflytjendum gyðinga.
1937Peel-nefndin á vegum breskra stjórnvalda mælir með skiptingu Palestínu og flutningi Palestínumanna frá eigin landi sem yrði úthlutað fyrir gyðingaríkið.
1938Vopnaður síonistahópur, Irgun, gerir röð árása á Palestínumenn.
1939Bretland brýtur niður þriggja ára uppreisn araba.
1942Síonistaráðstefna er haldin á Biltmore hótelinu í New York borg, sem styrkir samskipti Bandaríkjanna og síonista.
1946Síonista hryðjuverkasamtökin Irgun sprengdi King David hótelið í Jerúsalem og drap samtals 91 manns (m.a. breta, araba og gyðinga).
1947-1949
1950-1967
1968-1992
1993-2015

Heimildir:

Scroll to Top