Auðvitað þykir öllum óþægilegt að horfa á þessar myndir. Og enn óþægilegri er tilhugsunin um að þetta skuli vera að gerast að öllum heiminum ásjáandi – og hinum aðgerðarlausa hluta hans samsekum.
Og ekki bætir úr skák að bandalagsþjóðir Íslands skuli fram á þennan dag vera að senda fangavörðunum í þessu Auschwitz samtímans vopn til manndrápa.
Mótmæli fara vaxandi um heiminn allan. Framarlega standa gyðingar sem andæfa ofbeldinu og einnig því að reynt sé að verja ofbeldið með því að segja alla gagnrýni, öll mótmæli gegn böðlunum stjórnast af andúð á gyðingum! Það er apartheid-zíonismi sem er gagnrýndur, það eru morðingjarnir sem eru gagnrýndir og svívirðilegur glæpur í sjálfu sér að reyna að gera saklaust fólk af gyðinglegum uppruna samsekt og stuðla þar með að kynþáttafordómum.
Enn er verið að fangelsa fólk í NATÓ ríkjunum fyrir að taka upp hanskann fyrir fórnarlömbin á Gaza. Þeir megi segja eitt en ekki annað. Sjálfur þekki ég fjöldann allan af fólki sem hefur verið fangelsað fyrir slíkt andóf. Margir þeirra eru gyðingar.
En nú er svo komið að mótmælin eru að verða slík að við þau verði ekki ráðið með lögregluaðgerðum. Slóvenar segjast ætla að hætta að senda vopn til Ísrael. Þetta þykir stórfrétt! Og er stórfrétt. En er það ekki stórfrétt að þetta skuli talin vera stórfrétt.
Og einnig hitt að nokkrir forsætisráðherrar í NATÓ ríkjum segja að til standi að viðurkenna ríki Palestínumanna. Auðvitað er það líka stórfrétt og þá einnig hitt að það skuli þykja vera stórfrétt eða hver var hugmyndin að baki skiptingu Palestínu árið 1948. NATÓ ríkin stóðu að þeirri skiptingu á Palestínu í tvö ríki. Var það ekki meiningin. Síðan hafa sömu ríki horft þegjandi á Ísrael sölsa undir sig sífellt stærra svæði af landi Palestínumanna. Hvaða Palestínu ætla þeir Starmer og Macron að viðurkenna?
Mér þóttu hugleiðingar Gunnars Smára Egilssonar á samfélagsmiðli um viðurkenningu á sjálfstæði Palestínu góðar og birti þær hér (án hans leyfis en vonandi ekki í óþökk hans):
Þegar löndin í kringum okkur hafa loks viðurkennt Palestínu sem sjálfstætt ríki þurfa þau að skilgreina landamæri þess ríkis. Og næsta skref væri að skilyrða viðurkenningu á Ísrael við tiltekin landamæri. Það er ekki hægt að viðurkenna Palestínu sem hugmynd um eitthvað sem ekkert er, hertekið land undir linnulausum árásum, land þar sem fram fer þjóðarmorð. Viðurkenning á þjóð sem hefur engan rétt og ekkert skjól er marklaus. Og það er heldur ekki hægt að viðurkenna Ísrael, ekki sem land með tiltekin landamæri heldur sem hugmynd zionista um heilaga skyldu Ísrael til að leita sífellt að meira Lebensraum fyrir gyðinga með hernaði gegn næstu löndum. Og áætlunum um að drepa eða hrekja burt palestínsku þjóðina af landinu sem er stolið. Ísrael er land sem skilgreinir alla ógn við þessar fyrirætlanir sem ógn við tilvist sína, þau sem andmæla landráni og þjóðarmorði eru ógn við tilvist Ísraels. Það er sturlun að viðurkenna slíkt ríki og rétt þess til að verja sig út frá eigin glæpsamlegu hugmyndum. Þegar landamæri Palestínu hafa verið viðurkennd og einnig landamæri Ísrael er það skylda þeirra ríkja sem hafa viðurkennt Palestínu að hrekja ísraelska herinn burt úr Palestínu og handtaka þau sem bera ábyrgð á þjóðarmorðinu. Mér þætti við hæfi að réttarhöld stríðsglæpadómstólsins í því máli færu fram í Nürnberg í Þýskalandi.
Þrátt fyrir allt þetta er gott að Slóvenía hætti að senda vopn til Ísraels og þrátt fyrir allt er gott að NATÓ ríki viðurkenni þó ekki sé nema hugmynd að sjálfstæðri Palestínu og það óháð því hvað menn telja framtíðina bera í skauti sér, sameiningu eða afnám þessara ríkja. Síðari kosturinn væri í anda hugmynda Kúrdaforingjans Abdullah Öcalan sem talar fyrir því sem kallast á ensku democratic confederalism, lýðræðissamband.
Að lokum. Ég hvet fólk til að veita fórnarlömbum á Gaza stuðning:
Stöndum ekki hjá og horfum með blinda auganu á þennan harmleik. Ein leiðin er að ganga í Vonarbrú, styrkja félagið með félagsgjaldi eða framlagi kt. 420625-1700, reikn. 0565-26-006379. Félagið styrkir og styður við sjötíu barnafjölskyldur á Gaza.
Birtist fyrst á heimasíðu Ögmundar Jónassonar.
