Sykes-Picot-samkomulagið var leynilegur samningur gerður 1916 milli Bretlands og Frakklands, með samþykki Rússlands og Ítalíu, til að skilgreina sameiginlegt samþykki um áhrifa- og stjórnunarsvæði þeirra við hugsanlega skiptingu Ottómanveldisins.
Samkomulagið byggðist á þeirri forsendu að það tækist að sigra Ottómanveldið í fyrri heimsstyrjöldinni og var hluti af röð leynilegra samninga um skiptingu þess. Aðalviðræðurnar sem leiddu til samkomulagsins fóru fram á milli 23. nóvember 1915 og 3. janúar 1916, og þann dag undirrituðu bresku og frönsku sendiherrarnir Mark Sykes og François Georges-Picot samþykkt minnisblað. Samkomulagið var fullgilt af ríkisstjórnum þeirra 9. og 16. maí 1916.
Samkomulagið skipti í raun Ottómanhéruðunum utan Arabíuskagans í svæði undir breskri og frönskri stjórn og áhrifum. Löndunum undir breskri og frönskri stjórn voru skipt að af Sykes-Picot-línunni. Samningurinn fól í sér yfirráð yfir því sem í dag er suðurhluti Ísraels og Palestínu, Jórdaníu og suðurhluta Íraks, og viðbótar litlu svæði sem innihélt hafnirnar Haifa og Acre til að veita aðgang að Miðjarðarhafinu. Frakkland átti að hafa yfirráð yfir suðausturhluta Tyrklands, Kúrdistanhéraði, Sýrlandi og Líbanon.
Krækja í skjalið hjá WikiSource.
Heimild: Wikipedia.org